Dag 4 - Shop till we drop!

Vanochtend heerlijk uitgeslapen. We waren in eerste instantie vet vroeg wakker maar beide nog lekker tot 9:15 geslapen daarna.

Fris en fruitig konden we aan deze dag beginnen! Na een heerlijk ontbijtje werden we om 11 u opgehaald door Robert en Wahjira. Mijn moeder moest ’s ochtends eerst ergens naar toe en we zouden wachten op haar telefoontje voor wij die kant weer op zouden gaan.

Robert smste dat m’n moeder gebeld had dat ze weer thuis was en hoe laat hij ons op moest halen.
Echter een klein probleempje is dat Robert z’n telefoon een beetje kapot is. Inmiddels hebben we hem al een nieuwe telefoon gegeven maar daar moet nog een en ander aan gebeuren voor hij hem kan gebruiken. Maar in ieder geval, zijn zijkanten van z’n beeldscherm geven een zwarte rand. Daardoor kan hij de tekst niet altijd goed lezen. Pieter smste hem als antwoord “11 o clock you can pick us up!” Waarop Robert antwoordde “oke, 1 o clock is oke!”. Waarop Pieter antwoordde “No I mean eleven o clock”. Hahaha tis maar goed dat hij straks een nieuw telefoontje heeft!

Vandaag behoord volgens ons bij één van de mooiste dagen uit ons leven! We zijn vandaag met mijn moeder, broertjes en zusje op pad gegaan. En het was werkelijk waar, FANTASTISCH!!

Rond een uur of 12:30 stonden we bij de main road onder aan de berg in Nelundeniya. M’n familie stond al klaar. Ze stapten allemaal in de bus van Wahjira en het was meteen een dolle pret!
Het meisje dat bij m’n moeder logeert was ook mee. Beide meiden wilden perse bij ons voor zitten. Die kleine op schoot bij mij en Anusa tussen Pieter en mij in. Achter ons zaten m’n moeder en Sanjeewa en helemaal achterin Laksman en Lasanta.
Anusa had een t-shirt en een jurkje van Nicole aan en dat liet ze vol trots zien aan ons. Echt heel leuk om te zien hoe blij ze daar mee is. Robert had ook uitgelegd dat de kleding die ze kreeg van mijn kleine zusje in Nederland was en dat die het speciaal voor haar had uitgezocht.

En nu! Hoppa op naar Kegalle, shop till we drop! We hadden bedacht om m’n hele familie maar eens in de nieuwe kleding te steken. We werden afgezet bij een hele mooie redelijk luxe winkel en daar vertelde Robert aan mijn familie wat de bedoeling was. We wilden iedereen en totaal nieuw setje geven, shirt, broek, slippers en voor de vrouwen een jurk, rok o.i.d.
We begonnen bij Lasanta en Laksman. Al vrij snel hadden zij een leuk shirt en een broek gevonden. Slippers waren ook zo geregeld en 2 stoere petten konden er ook nog wel van af. Ze werden door 3 man sterk geholpen.
Het viel ons op dat ze echt een leuke kleding smaak hebben! Als de maat XL niet gelijk stond met de maat M daar had Pieter er ook zo een aantal shirts kunnen kopen. Het leuke was dat het een winkel van 5 verdiepingen was, uiteraard zonder lift, en dat je er voor ieder en van alles kon kopen.
Oke, toen naar mijn moeder. Die liep eerst een beetje onwennig door de winkel maar al vrij snel had Robert een meisje geregeld die haar kwam helpen. Ik liep mee met haar maar ja….ik weet ook niet wat ze leuk vindt. Toen ze hulp kreeg van het meisje ging het vlot. Ze liet alles aan me zien en keek me vragend aan of ik het wel mooi vond. Ik heb in de gaten dat m’n moeder van felle kleurtjes houdt, ik ook. Dus vond veel dingen wel leuk. Ondertussen zat Anusa maar aan mij te trekken en te duwen.
Ze had een mooie jurk gezien. Ik liep met haar mee en toen pakte ze een geweldige jurk van het rek. Echt zo’n prinsessenjurk met rood en wit. Ik dacht meteen “tuurlijk, vind ze dit leuk! Dit had ik ook uitgezocht als ik jonger zou zijn”.
Mijn moeder heeft ondertussen ondergoed, bh’s en panty’s gepast en ze heeft volgens Robert 2 rokken 2 blouses en 1 jurk gekozen. Goed geslaagd dus!
Sanjeewa liep aan Pieter te trekken want hij had een mooi horloge gezien. Hier stonden geen prijzen bij maar het was een leuk zwart hip horloge. Pieter vroeg naar de prijs en het ding hoefde maar 250 roepie te kosten! Echt geen geld.
De kleding was ook erg goedkoop en we waren echt wel in een kwaliteit winkel.
De jurk die Anusa gekozen had was te groot. Het meisje nam haar mee naar de kinderafdeling waar minstens zulke mooie jurkjes hingen. Het leken wel kleine trouwjurkjes. Echt prachtig. De een met nog meer “bling, bling” dan de ander. Het meisje had een crème kleurig jurkje voor haar uitgezocht maar ik zag aan haar gezicht wel dat ze het niks vond. Zo wat een kop kan die trekken als het haar niet bevalt. (Pieter zei “heee, dat komt me bekend voor….hint,hint! – Ik snap niet wat hij bedoelt;-).
Ik wees een aantal kleuren aan van de jurkjes om te kijken welke ze wilde en ze houdt van felle kleuren, dacht ik al!
Ze heeft uiteindelijk een prachtig knalroze jurkje uitgezocht die helemaal wijd loopt en overal bling bling erop. Er zit een glimmend broekje bij en een tule sjaaltje in de dezelfde roze knal kleur.
Prachtig, was ook zo iets voor mij geweest!
Die kleine koos hetzelfde als Anusa maar dan in het paars. Het leken echt wel 2 prinsessen.
En die lach die we van ze kregen…..onbeschrijfelijk. Daar kun je een jaar op teren!

Bij de kassa hadden we veel bekijks…..5 man sterk hielp met afrekenen, inpakken e.d. Pieter voelde zich een rijk man (voor eens in z’n leven). Maar nog rijker zijn wij eigenlijk met het feit dat mijn familie zo genoten heeft hiervan. Geweldig om al die lachende gezichten te zien. Zo dankbaar en blij. We zijn tot de conclusie gekomen dat het nog mooier is dan zelf de allermooiste broek uit een winkel te kopen.

Bepakt en bezakt zijn we weer in de bus gesprongen en we hebben met z’n allen geluncht bij het restaurant waar we vorig jaar ook gegeten hebben met Gerben, Ellen, Wahjira en Robert. Toen zaten we boven nu beneden.
Het was weer 1 groot feest. Cola, sprite, rice, chicken, prawns, dhal, alles werd voor ons op tafel gezet. Robert en Wahjira aten apart. We vroegen of ze er bij wilden zitten maar ze vonden dat dit een momentje was voor ons als familie.
Helaas kon Laksman niet met ons mee eten. I.v.m. de opening van de Hindoe tempel vandaag in het dorp, kon hij geen vlees eten. Hij ging dus apart aan een tafel zitten en kreeg rijst en groente.
Het hele tafereeltje bezorgde mij tranen in de ogen. Het klopte gewoon. Anusa hing alleen maar aan/op/onder mij, Lasanta probeerde net als ons met mes en vork te eten (wat er uiteraard hilarisch uit zag, ik heb hem leren snijden), Laksman zat bij de mannen aan tafel te kletsen, mijn moeder voerde die kleine en Sanjeewa liep rond en zat overal aan en Pieter was zeer in trek bij de ober die hem van alles vroeg en hem niet verstond (waarschijnlijk omdat hij de man met het geld was).

Na het eten gingen de mannen er van door. In Kegalle zit een driving school voor de tuctuc. Ze wilden informeren hoe dit ging en Robert, Laksman en Pieter er heen. Ze hebben een mooie deal kunnen sluiten. Laksman mag zijn tuctuc en motorrijbewijs gaan halen. Laksman moest ff een rondje om de kerk op de motor en toen had hij zijn praktijkexamen gehaald voor z’n motor rijbewijs. Hahah Pieter kwam niet meer bij. Je hoeft alleen maar te weten hoe een motor werkt en er op kunnen blijven zitten en dan heb je je praktijk gehaald!
Nu moet hij 19 juli theorieexamen doen en deze is geldig voor tuctuc en motor. Bij de tuctuc werkt het praktijkexamen ongeveer hetzelfde: zitten, starten, sturen en niet botsen en dan heb je je praktijk. Nu hopen dat het goed gaat lukken met het instuderen van z’n theorie. Hij moet daar regels en verkeersborden leren. Een beetje gelijk aan ons in Nederland. Het enige dat anders is, is dat ze in Sri Lanka bijna geen regels hebben. De sterkste, brutaalste en grootste overwinnen in het verkeer!
Dus als hij dat in zijn achterhoofd houdt moet het vast goed komen;-)

Daarna hebben ze nog een radio voor Lasanta uitgezocht. Ze keken eerst naar een hand radiootje met cassette speler (16.000 rps=60 euro) omdat we een Engelse cursus erop willen kunnen afdraaien. Daarna hebben ze gekeken naar stereo torentjes (24.00 rps=140 euro).
Maar ze wilden wat anders! En hij wees naar vet grote boxen van ongeveer een meter hoog! Pieter dacht ‘ja hallooooo, dat kan ik niet betalen.’ Maar het bleek veel goedkoper te zijn dan gedacht. Het geheel met usb ingang een aansluiting voor cd speler hoefde maar 20.000 rps (=120 euro) te kosten. Toen de medewerker de volume knop open draaide kwam er volgens Pieter een geluid uit!!! Niet normaal. In Nederland betaal je voor zulk geluid wel tussen de 500 en 1000 euro! Omdat er van dat Srilankaanse gepingel/pangel uit de boxen klonk vroeg Pieter of ze ook iets hadden met wat meer Bass, iets Europees vroeg hij.
Nou toen kreeg hij Celine Dion met My heart will go on! Hahaha hij kwam niet meer bij.
Robert heeft ook nog korting kunnen regelen en Laksman werd met boxen en al naar huis gebracht.

Ondertussen in het restaurant heb ik de meiden hun nagels gelakt. Ik zag ze de dag ervoor zo naar mijn nagels kijken dat ik bedacht had om al m’n potjes mee te nemen. Ik zette ze allemaal op tafel en ze begonnen meteen in hun handen te klappen. Anusa wilde de dezelfde kleur als ik en die kleine wilde rood. Prachtig om ze na het lakken te leren om hun handen te wapperen en te blazen. Toen ik op keek zag ik de andere potjes niet meer op tafel staan. Ik snapte niet waar ze waren.
Toen ik klaar was met roze bij Anusa draaide ik het potje dicht en zette het op tafel om vervolgens bij de kleine rood erop te kalken. Toen zag ik dat m’n moeder het roze potje in haar tasje deed.
OOOhhhhh hahah, ze dacht dat ze het mocht houden. Dit was ook wel mijn bedoeling maar ik wilde de potjes aan het eind van de vakantie pas geven zodat ik er zelf ook nog wat aan had.
Maar ach, who cares??? Ik heb nog nooit vrouwen zo blij gezien met potjes nagellak.
Dus bij deze voor iedereen die op mijn verjaardag komt volgende maand : Ik vraag nagellak in alle kleuren, paars, roze, rood, blauw ;-)

We hebben ze weer terug gebracht naar Nelundeniya waar we een tuctuc geregeld hebben die ze weer boven kon brengen. We hebben uitgelegd dat we volgende week woensdag pas weer komen omdat we dit weekend “vrij” zijn en we maandag en dinsdag naar Kalutara gaan om de families van Robert en Wahjira te ontmoeten en op zoek te gaan naar de roots van Kumar, die geboren is in Kalutara District (hierover later meer info).

Terug bij het hotel hebben we nog een borrel gedronken met Robert en Wahjira. We legden hun uit dat we na een geslaagde dag, de dag afsluiten met een drankje voor het eten. Ze vonden dit maar raar namelijk en dachten dat we aan de arack wilden de hele avond. Grappig!
We hebben met Robert gesproken over de tuctuc. We hopen dat Laksman meteen de 19e zijn theorie haalt. Dan mag hij namelijk meteen voor praktijk en duurt het niet lang voor hij z’n rijbewijs heeft.
Robert kan ons helpen met het aanschaffen van de tuctuc.
Ook hebben we het gehad over eventueel een huis laten bouwen voor mijn moeder. Robert had daar goede ideeën over en wist hoe we dit moesten regelen. We zijn hier erg enthousiast door geworden. Maar we beseffen dat voor dit plan we nog even moeten sparen en dat we alles tot in de puntjes moeten gaan uitdenken. Het idee is (ook al genoemd door Pieter z’n vader) om beneden aan de berg, op de main road, een stuk land te kopen, een huis te laten bouwen, dat ook geschikt voor ons is en als we dan willen komen op Sri Lanka kunnen we wel bij mijn familie verblijven.

We gaan hier nog verder over debatteren! Maar het bedrag van 10.000 euro voor een super knap huis klopt ongeveer volgens Robert.

We kijken terug op een zeer geslaagde dag! Wahjira vertelde dat ze heel vaak hadden gezegd dat ze zo blij waren vandaag. Bij het afscheid kon mijn moeder mij niet los laten en ze moest heel erg huilen. Ook Pieter z’n hand werd fijn geknepen en niet meer losgelaten.

Nu lekker koese….en waarschijnlijk weer dromen over alle indrukken van vandaag <3