Dag 11 - Family Fun Day

6:30 En klaar wakker!
Vandaag wordt een leuke dag! We gaan vandaag een uitje doen met mijn familie.
Op een halfuurtje rijden van Nelundeniya ligt Pinnawela waar het olifantenweeshuis is. In Elephant Orphanage Village worden ongeveer 50, door de moederolifanten in de steek gelaten jongen, verzorgd tot zij voor zichzelf kunnen zorgen. De allerkleinsten worden gevoed met de fles. Ze drinken gemiddeld 35 liter melk per dag. Twee maal per dag gaan de jonge olifanten via een onverharde weg richting de rivier de Maha Oya, waar ze een bad nemen. De doelstelling van het ‘weeshuis’ is de olifantenstand in Sri Lanka op peil houden. In de praktijk blijkt echter dat de meeste dieren niet meer terug kunnen naar hun oorspronkelijke leefgebied. Zij zijn de kunst van het zelfstandig overleven kwijtgeraakt. De meeste olifanten worden verkocht aan dierentuinen in het buitenland. Anderen krijgen een betrekking als tempelolifant.

Mijn familie is daar nog nooit geweest. En het leek ons juist leuk om wat te gaan doen met ze. Om 11 uur halen we ze op en gaan we naar de olifanten. (Wij zijn hier vorig jaar geweest met Gerben en Ellen en dit was erg leuk om te zien).
We hopen op een gezellig dagje, maar dat komt vast goed.

Gister kregen wij een briljant idee! Misschien is het leuk om Anusa een nachtje bij ons te laten logeren in het hotel. Robert ging mijn moeder gister avond nog bellen of ze het oké vond. We hopen dat het door mag gaan.
Hier in het hotel vinden ze het prima. Er wordt een extra bed op onze kamer geplaatst en we betalen iets extra voor het diner en ontbijt.
Het wordt een hele toer denk ik omdat we elkaar niet kunnen verstaan. Een uitdaging, maar daar houden wij wel van!


Rond 11:45 arriveerden we in Nelundeniya. Iedereen stond alweer klaar en hop hop in de taxi. Dikke knuffels kregen we meteen van iedereen. Echt leuk, je begint ze nu toch een klein beetje te leren kennen.
Meteen dikke pret en veel foto’s gemaakt.
Rond 12:30 kwamen we aan in Pinnawela en Robert vroeg of de jongens ook op een olifant wilden rijden. In eerste instantie deden ze nog al schrikkerig maar Laxman wilde wel!
Wij op naar waar we vorig jaar zelf ook op een olifant gereden hadden.
Als eerste mochten de jongens, Laxman, Lasanta en ze hadden nog een vriend mee (ben z’n naam even kwijt).
De olifant kwam aan lopen en je merkte dat mijn familie best een beetje bang was. Ze sprongen allemaal achteruit en kropen achter elkaar. De jongens wilden niet voor elkaar onder doen en alle drie wilden ze uiteindelijk op de olifant. Een beetje bangig stapten ze er op maar al gauw was het een dolle boel! Ze zwaaiden en lachten en zijn een rondje door het dorp gegaan op de olifant. De jongens die mee liepen hebben foto’s voor ons gemaakt!
Echt heel leuk.
Pieter had gevraagd of voor 1000 roepie meer de kleintjes ook even een klein rondje mochten.
Natuurlijk mocht dat en zo zat ik een kwartiertje later ook met Anusa en Sanjeewa op de olifant.
De kids vonden het prachtig, ik zat net als vorig jaar weer krampachtig op het dier.
Daarna het park in. We hebben gekeken hoe de baby olifantjes de fles kregen en m’n familie stond er met open mond naar te kijken.
We liepen door naar het open veld waar de oudere olifanten een vrachtwagentje vol groen voer krijgen. Mooi om te zien! Weer zag je die gezichten stralen van mijn familie.
Toen op naar het restaurant aan de Maha Oya rivier. Robert had Wahjira er al naar toe gestuurd en die had een prachtige plek voor ons geregeld op het balkon aan het water.
Precies naast het pad waar de olifanten om 14u het water in zouden lopen.
Drinken en eten besteld en wachten op de olifanten.
Ze kwamen aanlopen en mijn broertjes en zusjes sprongen allemaal op om vanaf de balustrade te kijken naar dit geweldige tafereeltje.
M’n moeder zat alleen maar te lachen, iedereen genoot! Onze dag was dus al helemaal goed.
Alle kinderen gingen weer met mes en vork eten. Hilarisch gezicht want ze weten niet eens hoe ze hun mes en vork moeten vasthouden. Je ziet ze heerlijk klungelen met vlees snijden en met het op je vork schuiven van het eten. De één houd het bestek nog beroerder vast dan de ander.
Ik heb nog even geholpen met kip snijden en we hebben heerlijk gegeten.

Na het eten zijn we nog even langs een souvenir shop geweest en daar hebben we nog wat kleine sleutelhangers gehaald.
Je merkt dat ze nooit in zo’n winkel komen. Ze zaten overal aan en alles moest geprobeerd worden, vast gehouden of aangeraakt.
Gelukkig hadden de mensen in de shop door dat we voor iedereen een kleinigheidje wilden kopen en deden ze niet moeilijk.

Toen op naar huis. We hebben iedereen afgezet beneden bij de berg, behalve Anusa.
Die ging met ons mee naar het hotel! Ze vond het heel erg spannend dat kon je merken. Robert had haar uitgelegd wat haar te wachten stond. Zwemmen, diner, slapen, ontbijt en dan weer terug naar moeders.
We hadden ’s ochtends onderweg een zwemband gehaald en we hadden Robert nog even laten bellen dat Anusa het zwempak van Nicole mee moest nemen.

Toen we bij het hotel aankwamen werden we zeer hartelijk ontvangen door de manager en het andere personeel. We voelden ons bij na Koning, Koningin en prinses.
We liepen naar de kamer en hebben Anusa alles laten zien. Ze stond alleen maar met haar handjes te wapperen en te klappen, zo mooi vond ze het.
We hebben de tv aangezet en zo konden we even chillen. Anusa heeft al onze tassen en koffers even geïnspecteerd om te kijken wat ze allemaal wilde houden.
Random reader, m’n nieuwe zonnebril, desinfecteer gel, foto’s uit m’n portemonnee, muggenspray, een tien euro briefje, alles wilde ze hebben.
We moesten even goed kijken wat ze nou allemaal in haar tasje had gedrukt. De helft heb ik er stiekem weer uitgehaald.

Het werd inmiddels alweer schemerig. En we vroegen ons af of zwemmen nog wel zo’n goed idee was. Ze heeft immers geen zwemdiploma en het werd als iets frisser (lees: 25 graden).
We kwamen tot de conclusie dat we haar dit niet konden ontnemen en hup ik met haar de badkamer in om haar het zwempak aan te trekken. Je kon merken dat ze dit ook nog nooit gedaan had. Want ze deed haar armpjes omhoog net als of je een shirt aan trekt.
Ik met gebaren uitleggen dat je er in moet stappen, dit ging prima. Een genot om naar te kijken. Het meiske genoot zo van alle nieuwe indrukken.
Groot badlaken om haar heen, Pieter in de zwembroek en gaan met die banaan!
Ik heb alles gefilmd en gefotografeerd. Fantastisch!
Pieter met haar het ondiepe badje in en ze begon meteen te spetteren en te spatten. Toen naar het diepe gedeelde. Pieter tilde haar in de band en ging met haar mee om haar vast te houden.
Hij legde haar uit hoe je met je handen moest doen en ze deed het meteen na.
En maar lachen en schateren! Geweldig om te zien.
Daarna nog even dollen in het ondiepe water en toen het echt donker werd gauw het water uit.
Ze stond helemaal te bibberen, gauw de handdoek om haar heen en naar de hotelkamer.
Daar heb ik haar onder een warme douche gezet en ook dit vond ze geweldig. Ze mocht al mijn douche spullen gebruiken en het warme water vond ze heerlijk. Ik deed steeds shampoo, crèmespoeling of douche gel in haar hand en gebaarde dan waar ze het voor moest gebruiken.
Elke keer knikte ze “Ja” op de Sri Lanka manier (hoofd wiebelen, lijkt op nee schudden) en ze rook aan alle douchecrèmes. Het warme water vond ze zo lekker dat toen ze klaar was met wassen ze zelf de deurtjes dicht deed. Zo van “Doei, ik blijf lekker nog even staan!” Ik had haar, haar zwempakje maar even aan laten houden want ik wist niet precies of ze wel bloot wilde. En vragen lukte natuurlijk ook niet. Ze heeft lekker nog 10 minuutjes onder de warme douche gestaan en daarna heb ik haar helemaal afgedroogd. Ze had een hele lange, zoals wij dat noemen, geitenwollen onderbroek aan en ze had verder geen schoon ondergoed mee. (PING!! Ideetje dus: nieuw ondergoed voor Anusa).
Ze had 2 setjes kleding mee, Nicole haar paarse jurkje en haar nieuwe roze prinsessenjurk zeg maar.
Ik liet haar kiezen wat ze aan wilde en natuurlijk wilde ze als prinses.
Ik genoot hier geloof ik nog het meest van. Het eerste logeerpartijtje van mijn kleine Sri Lanka zusje! Hoe leuk is dat! Pieter vond het ook prachtig. Hij was zo lief voor haar en we waren super benieuwd hoe alles zou verlopen. Tot nu toe ging het prima.

Daarna heb ik haar haren geborsteld en met gebaren gevraagd of ze het zelfde kapsel wilde als ik. Hahaha, een rommelige knoet. Ze knikte heftig ja en klapte in haar handjes.
Ik heb een beetje mousse in haar hand gedaan en laten zien hoe je dit in je haar doet. Daarna het kapsel nog even afgemaakt met een beetje haarlak en inmiddels had ze m’n mascara al in haar wenkbrauwen gesmeerd!
Een klein beetje parfum in haar nek en op haar polsjes en madame was klaar voor het diner. Ze is met Pieter even wat drinken gaan halen bij de bar zodat ik ook kon gaan douchen.
Ze kwamen lachend terug en ik was inmiddels ook in de kleren. Pieter zei “dit geloof je nooit. Wij wat drinken halen, zeg ik tegen de barman dat hij Anusa maar even moet vragen wat ze wil, begint hij ineens te lachen. Dus ik vraag wat wil ze? Waarop de barman antwoord “Chocolate Ice cream”. Hahah truus weet precies wat ze wil dus!
En omdat ze in Sri Lanka geen nee kennen heeft de barman ook dit geregeld voor haar, helemaal top!
Daarna richting buffet. Ze vond het allemaal heel erg spannend en de obers behandelden haar ook echt als een prinses. Heel erg lief!
We vroegen de obers of ze haar even wilden helpen met het eten opscheppen en vragen wat ze wilde. Dit werd ook heel goed opgepakt door de heren in het restaurant.
Tijdens het eten kwam de band naar onze tafel toe en normaal gesproken hebben we hier niet altijd zoveel zin in. Want daarna proberen ze je een cd aan te smeren en we hebben al een aantal keren gezegd dat we die niet willen. Robert regelt namelijk voor ons en Kumar mooie Sri Lankaanse muziek op cd.
Maar deze keer was het wel een groot succes. Ze vragen altijd of ze een westers of en Sri Lankaans versje voor je moeten spelen. Dit keer vroeg Pieter of ze een Sri Lankaans lied konden spelen waar Anusa haar naam in voor kwam. Nick en Simon kunnen dat ook dus misschien deze kerels ook wel. En ja hoor, dat kon ook!
Eigenlijk heet Anusa “Danusha Kumari”” dus werd deze eerste naam gebruikt. In de spreektaal noemen ze haar Anusa. Je had haar moeten zien glunderen toen ze haar naam in het liedje hoorde.

Na het eten kwamen Robert en Wahjira ook in de bar. Zo kon Anusa nog even met haar moeder bellen voor het slapen gaan en we wilden even met Gerben en Ellen skypen. Met als verrassing Robert en Wahjira er ook bij!
Helaas was de internet verbinden heel slecht maar we hebben even kunnen skypen met ze. Echt leuk! Robert zei “what happend with Herben (hij kan de ‘g’ niet uitspreken) He looks so small”. Wij uitleggen dat m’n vader enorm aan het sporten geslagen is en al 10 kilo afgevallen is.

Anusa was ondertussen al heel erg moe en zat op mijn schoot en hing tegen mij aan.
Ik ben met haar alvast naar de kamer gegaan en heb haar in bed gelegd.
Pieter kwam gelukkig ook al vrij snel en zo kon ik nog even skypen met m’n ouders. Ondertussen had Pieter Anusa alweer heemaal gek gemaakt en vlogen de kussens achter mij door de kamer.
Ik heb Anusa via skype nog even laten zien aan de oudjes en ze zwaaide naar ze, maar durfde niet echt te spreken.

Na het skypen hebben we onze 3 bedden helemaal tegen elkaar aangeschoven en zijn we alle drie gaan slapen.
Het mooie was dat Anusa helemaal tegen me aan kroop. Ik lag in het midden, Pieter links van mij en Anusa rechts.
Ze hield mijn hand vast en Pieter deed het ligt uit. We zeiden “good night” en Anusa zei ons na. Te schattig.
Ze deed haar ogen dicht en na nog geen 10 seconden voelde ik haar hand mijne al loslaten en ze begon anders te ademen. Ze was al vertrokken, ze sliep al! Hahah heb nog nooit zo snel iemand in slaap zien vallen. Ze zal wel helemaal kapot zijn geweest van alle indrukken van die dag.

In onze kamer is het ’s nachts een klein beetje licht vanaf de gang door een klein raampje naar binnen schijnt. Toen Anusa in slaap gevallen was fluisterde ik dat zachtjes tegen Pieter. Ik heb nog wel een uur naar Anusa liggen kijken. Ik kon de slaap maar niet vatten. Toen pas drong tot me door hoe bijzonder dit eigenlijk was wat we allemaal meegemaakt hebben.
Voor haar, maar ook voor ons en de rest van mijn familie.
Ik kon niet stoppen met kijken naar haar, wat is ze mooi, klein en wat een geweldig leuk kind!

Wat een fijne nacht geslapen. Lekker lang en om 6u ging de wekker.
Iets voor 6 was madame alweer wakker. Het schijnt dat ze hier normaal ook altijd rond 6u opstaat om naar school te gaan.
Dat ze wakker was merkten we meteen. Meteen ouwehoeren, knuffelen en gek doen. Springen op de bedden en hoppa tussen ons in.
Met dat warrige haar, dat magere lijfje en die geitenwollensokken onderbroek leek het net een kleine Tarzan. Hahaha, fantastisch.