Dag 6 - Sick & Chilling

Vanmorgen niet zo heel fijn wakker geworden. Pieter werd gister na de tour ineens heel erg ziek.
Hij lag met een lange broek, 2 T-shirts, een laken en een handdoek eroverheen te bibberen op bed.
Plotseling kwam er hoofdpijn, spierpijn, diaree en braken opzetten en hij voelde zich enorm beroerd.
Ik ben ’s avonds nog langs de receptie geweest omdat Pieter aangaf dat hij een dokter nodig had.
Pieter is niet zo’n “mieper” en toen hij ook al niet mee ging voor het diner dacht ik echt dat het flink mis was.
Het bleek erg duur te zijn om een dokter te laten komen maar we konden nog wel in een tuctuc naar het ziekenhuis gebracht worden. Dit leek ons, zo in de avonduren, niet meer zo handig en we hebben besloten om de nacht uit te zingen.
Pieter had het zwaar vannacht: overgeven, toiletteren, warm, koud echt vreselijk. We dachten echt “dit was onze vakantie, waar we het hele jaar naar uitgekeken hebben…”
De hele nacht ORS voor hem klaar gemaakt en tegen de ochtend werd het echt te erg.
Ik ben alleen gaan ontbijten en heb wat wit brood voor hem meegenomen.
Na een warme douche en een stukje brood leek het ons beter om toch een bezoekje te brengen aan een dokter. We hadden in het boekje van de ggd gelezen dat hij ongeveer alle simptonen van knokkelkoorts had (als je gestoken wordt door de Dengue mug). Er is een zware en een minder zware variant van deze ziekte. De zware kan zelfs dodelijk zijn….
Er werd een tuctuc voor ons geregeld en een driver die met ons mee ging naar het ziekenhuis om te helpen. Top geregeld!
We kwamen daar aan en we moesten eerst naar een kantoor waar we moesten betalen. Voor 500 roepies (=3 euro) mochten we een dokter spreken.
Daarna kwamen we in een wachtkamertje waar we moesten wachten op de dokter. Het ziekenhuis was schoon maar je waant je net in een film uit de jaren ’50. Hahaha redelijk primitief en alles gaat er, zoals we inmiddels wel gewend zijn, op z’n dooie gemakje!
We waren gelukkig vrij snel aan de beurt. We kregen een dokter die goed Engels sprak. Dat was erg fijn. Pieter werd erg goed onderzocht;-) Hij moest even z’n tenen aanraken, hoesten, tong uitsteken, er werd wat op z’n rug getrommeld en in z’n buik geprikt. Wel grappig.
De dokter kwam tot de conclusie dat Pieter wat verkeerds gegeten had. Hij kreeg een geschreven recept mee en daarmee konden we meteen doorlopen naar pharmacy. Daar werden z’n medicijnen klaar gemaakt en we kregen het mee in van die witte zakjes. Waarop stond wat het was en hoe vaak hij ze per dag moest innemen. Toen we klaar waren, Pieter had trouwens ondertussen alweer 3x naar de toilet moeten rennen, nam de tuctuc driver ons weer mee.
We hebben onderweg nog wat water gescoord en toen gauw weer terug naar het hotel.
Bij het hotel heeft Pieter eerst eens even opgezocht op internet wat al die vage medicijnen allemaal zijn. Hij heeft pijnstillers gekregen, iets tegen braken en antibiotica.
Pieter voelde zich na die medicatieboost snel weer iets beter. De dokter had gezegd als het morgen nog niet iets opgeknapt was dat hij dan terug moest komen en urine moest inleveren. Ook mag hij voorlopig geen melkproducten, eieren en vlees eten.

In de middag ging het steeds een beetje beter. Rond 15:00 zijn we zelfs lekker bij het zwembad gaan zitten met een boekje en de laptop. Water mee en zelfs de lunch had Pieter binnen kunnen houden. Even geskyped met de oudjes en met Ypie. Aan het eind van de middag heeft hij zelfs weer een beetje chips gehad. (Dan gaat het dus de goede kant op.)
’s Avonds lekker vroeg gaan eten, geen gekke dingen.
Daarna nog even met Mama Maureen geskyped en toen vroeg gaan slapen, Pieter had immers de nacht ervoor nauwelijks geslapen.

Nu zondag ochtend 7:10 (bij jullie 3:38) zijn we klaar wakker! Ons hotel is redelijk gehorig en de mensen hier in het hotel (vooral de Nederlanders) denken dat ze geen rekening hoeven houden met anderen. Wat een asociaal schreeuwlelijk volkje zijn wij eigenlijk ook.
Volgens mij vertrekken er vandaag een heleboel mensen dus ik denk dat het daarom vanaf 5:00 al gekkenhuis is hier op de gang.

Wij liggen nog even lekker te chillen.
Vandaag gaan we naar Kalutara! Leuk om de families van Robert en Wahjira weer te ontmoeten. En hoogst waarschijnlijk slapen we in Tangerine Beach. We wilden in eerste instantie wel in een small guesthouse maar nu Pieter nog om z’n eten moet denken, en ik inmiddels ook aan de diaree ben, leek het ons verstandiger om in een hotel te gaan waar we weten dat het eten goed is.
En natuurlijk super leuk om daar weer even te kijken.
We blijven 2 nachtjes. En er volgt een drukke planning! Inkopen doen voor de stichting, school van Wahjira’s kinderen bezoeken en op zoek naar de roots van Kumar.

Vandaag gaan we met de trein van Kandy naar Colombo. Het schijnt een adembenemende 3uur durende rit te zijn! Door de bergen, theeplantages en nog veel meer! Wij zijn heel benieuwd.
Dinsdag avond zijn we weer terug in Kandy.
Tot dan!
Lieve groetjes leegloopje en leegloopje ;-)

P.S. foto's komen later, Pieter is weer in slaap gevallen;-)