Dag 10 - Bijkomen van alle indrukken
Door: Gemma & Pieter
Blijf op de hoogte en volg Pieter en Gemma
05 Juni 2012 | Sri Lanka, Kalutara North
Door alle drukte ben ik één ding vergeten te vertellen. Er was nog een jongen bij de ontmoeting en ik meende dat dat dus ook een broer was. Maar dat was m’n neefje.
Dus ik heb 3 broertjes, 1 zusje en 1 neefje.
Vanmorgen kreeg ik het geniale idee om even lekker te relaxen en in bad te gaan zodat Pieter nog even wat langer kon slapen.
Laptop met muziek op de wastafel, tijdschriftje mee, hele flesje badschuim in bad en hoppa, daar lag ik! Even mijn gedachten verzetten en in de chill modus komen.
Het verliep niet helemaal zo als ik had gehoopt. Ik kon de “drege” verhalen in het tijdschrift niet handelen en weer lag ik te huilen. Pfff….dan maar weer uit bad!
We hebben heerlijk bij het zwembad gelegen met een boekje. Beetje zwemmen, beetje slapen, beetje internetten. Gerben had een king coconut gehaald en nadat hij leeg was kwamen de eekhoorntjes hem verder leegmaken. Leuk gezicht!
Pieter heeft een Singhalees vertaal programma gevonden op internet en zo probeerden we “Hoe gaat het met je” (saepa saniipa kohomadha?) te sturen aan mijn broertje.
Dit zelfde bericht stuurden we aan Robert. Van Robert kregen we iets terug van “hier alles heel erg goed, met jullie ook mijn vrienden?” Van mijn broer kregen we terug “NOVS”. Geen idee wat dat is?!
We kwamen tot de conclusie dat hij waarschijnlijk niet kan lezen en schrijven.
Dus smsen is eigenlijk ook geen optie, jammer!
De oudjes zijn nog even gaan kijken bij de shopjes in het straatje bij het hotel maar deze waren allemaal gesloten omdat het vandaag een boeddhistische feestdag was hier.
Er werd vandaag ook geen alcohol geschonken en verkocht hier.
Rond 18u hebben we het laatste zand van Dilan z’n graf uit gestrooid in de zee bij het hotel. Ellen had bloemen gezocht in de tuin van het hotel en die hebben we samen met het zand, terwijl wij in de zee stonden, uitgestrooid. Ook weer symbolisch en een heel bijzonder moment.
Wij hebben trouwens elke keer dikke lol met de obers hier. Soms moet je tijdens het diner een lange broek dragen maar dit is niet elke keer het geval. Nou wil het toeval dat Gerben en Pieter heel vaak net in de verkeerde outfit komen. Dus elke keer krijgen ze weer zo’n sarong omgeknoopt. Bij Pieter wordt het gedaan en bij Gerben staan ze met openmond te kijken omdat hij het zelf kan.
Tijdens het eten was ik even met mijn servet aan het vouwen. Even kijken of ik nog zo’n Hajé waaiertje enz. kon maken.
Ineens stonden er 3 obers om ons heen die de servetten van andere tafels afhaalden en slangen, vogels, lotusbloemen, 3 verschillende kaarsen, waaiers van alles in elkaar gingen vouwen van die servetten. Haha! Dacht ik ff wat leuks te kunnen…..:P, zij konden het 100x beter:)
De ene ober vertelde dat hij 23 was, net een jaar getrouwd en een jongetje heeft van 3 maanden. Hij vond dat ik op zijn vrouw leek en kwam daarna met een pasfoto aanzetten van haar. Ze had haar tot in haar knieholtes, zo lang!
’s Avonds om 21h werden we met de tuktuks naar het Boeddhafestival gebracht. De boeddhisten vieren hier het begin van het regenseizoen (de posson). Alle straten zijn versierd met lampjes en vlaggen. Ook alle tempels zijn verlicht in de kleuren van de boeddhistische vlag, het is een soort kerst maar dan met 30 graden, en in plaats van oliebollen maken ze rijstgerechten op straat. We scheurden met de tuktuk door het drukke verkeer om zo bij een groot (lees: ongeveer 10 meter hoog) verlicht bord uit te komen. Hier stond het verhaal op van Boeddha uitgebeeld en was versierd met honderden lampjes (het leek wel kermis). Een stukje verder lopen over de brug langs de verlichte tempel kwamen we uit bij de hoofdstraat waar je een soort grote draaiende lampionnen kon bekijken. Knap gemaakt en mooi om te zien, je waant je even in de echte Aziatische cultuur.
Teruggekomen bij het hotel was de bar al gesloten (door het festival), dus we gingen gelijk naar ons mandje, dit was echter geen straf want we waren kapot.
Dus ik heb 3 broertjes, 1 zusje en 1 neefje.
Vanmorgen kreeg ik het geniale idee om even lekker te relaxen en in bad te gaan zodat Pieter nog even wat langer kon slapen.
Laptop met muziek op de wastafel, tijdschriftje mee, hele flesje badschuim in bad en hoppa, daar lag ik! Even mijn gedachten verzetten en in de chill modus komen.
Het verliep niet helemaal zo als ik had gehoopt. Ik kon de “drege” verhalen in het tijdschrift niet handelen en weer lag ik te huilen. Pfff….dan maar weer uit bad!
We hebben heerlijk bij het zwembad gelegen met een boekje. Beetje zwemmen, beetje slapen, beetje internetten. Gerben had een king coconut gehaald en nadat hij leeg was kwamen de eekhoorntjes hem verder leegmaken. Leuk gezicht!
Pieter heeft een Singhalees vertaal programma gevonden op internet en zo probeerden we “Hoe gaat het met je” (saepa saniipa kohomadha?) te sturen aan mijn broertje.
Dit zelfde bericht stuurden we aan Robert. Van Robert kregen we iets terug van “hier alles heel erg goed, met jullie ook mijn vrienden?” Van mijn broer kregen we terug “NOVS”. Geen idee wat dat is?!
We kwamen tot de conclusie dat hij waarschijnlijk niet kan lezen en schrijven.
Dus smsen is eigenlijk ook geen optie, jammer!
De oudjes zijn nog even gaan kijken bij de shopjes in het straatje bij het hotel maar deze waren allemaal gesloten omdat het vandaag een boeddhistische feestdag was hier.
Er werd vandaag ook geen alcohol geschonken en verkocht hier.
Rond 18u hebben we het laatste zand van Dilan z’n graf uit gestrooid in de zee bij het hotel. Ellen had bloemen gezocht in de tuin van het hotel en die hebben we samen met het zand, terwijl wij in de zee stonden, uitgestrooid. Ook weer symbolisch en een heel bijzonder moment.
Wij hebben trouwens elke keer dikke lol met de obers hier. Soms moet je tijdens het diner een lange broek dragen maar dit is niet elke keer het geval. Nou wil het toeval dat Gerben en Pieter heel vaak net in de verkeerde outfit komen. Dus elke keer krijgen ze weer zo’n sarong omgeknoopt. Bij Pieter wordt het gedaan en bij Gerben staan ze met openmond te kijken omdat hij het zelf kan.
Tijdens het eten was ik even met mijn servet aan het vouwen. Even kijken of ik nog zo’n Hajé waaiertje enz. kon maken.
Ineens stonden er 3 obers om ons heen die de servetten van andere tafels afhaalden en slangen, vogels, lotusbloemen, 3 verschillende kaarsen, waaiers van alles in elkaar gingen vouwen van die servetten. Haha! Dacht ik ff wat leuks te kunnen…..:P, zij konden het 100x beter:)
De ene ober vertelde dat hij 23 was, net een jaar getrouwd en een jongetje heeft van 3 maanden. Hij vond dat ik op zijn vrouw leek en kwam daarna met een pasfoto aanzetten van haar. Ze had haar tot in haar knieholtes, zo lang!
’s Avonds om 21h werden we met de tuktuks naar het Boeddhafestival gebracht. De boeddhisten vieren hier het begin van het regenseizoen (de posson). Alle straten zijn versierd met lampjes en vlaggen. Ook alle tempels zijn verlicht in de kleuren van de boeddhistische vlag, het is een soort kerst maar dan met 30 graden, en in plaats van oliebollen maken ze rijstgerechten op straat. We scheurden met de tuktuk door het drukke verkeer om zo bij een groot (lees: ongeveer 10 meter hoog) verlicht bord uit te komen. Hier stond het verhaal op van Boeddha uitgebeeld en was versierd met honderden lampjes (het leek wel kermis). Een stukje verder lopen over de brug langs de verlichte tempel kwamen we uit bij de hoofdstraat waar je een soort grote draaiende lampionnen kon bekijken. Knap gemaakt en mooi om te zien, je waant je even in de echte Aziatische cultuur.
Teruggekomen bij het hotel was de bar al gesloten (door het festival), dus we gingen gelijk naar ons mandje, dit was echter geen straf want we waren kapot.
-
05 Juni 2012 - 17:02
Brakeltjes:
He famlie
Je moet schrijfster worden Gemma het is bijna een compleet boek
Je ziet het zo voor je .
Geniet nog samen van de laatste dagen
-
05 Juni 2012 - 18:48
Martine En Fam:
heerlijk zo'n relaxdagje bij het zwembad!!! Veel plezier morgen, geniet ervan!!!
Liefs ons -
05 Juni 2012 - 20:08
Ypie:
Geniet maar lekker de komende dagen en heel veel succes morgen. Mama. -
05 Juni 2012 - 20:10
Ypie:
Sorry, het moet natuurlijk overmorgen zijn. -
06 Juni 2012 - 11:10
Corry:
Lieve Gem en de anderen,
Wat een ongelofelijk verhaal lees ik. Geheel onverwachts toch je moeder ontmoet. Ik kan er haast niet bij en voel een beetje wat je daar hebt beleeft. Tjonge jonge, wat moet dat veel met je doen. Ook voor je moeder best even moeilijk omdat zij misschien zelf de opvoeding van jou had willen doen maar geheel anders is verlopen in haar leven.
Zij kan trots zijn op haar dochter en haar leed nu verzachten van wat zij heeft meegemaakt.
Pfffffffft, ik geloof het bijna nog steeds niet, geweldig gewoon.
Ben benieuwd naar de foto van je moeder.
Ook voor je vader best een hele verrassing natuurlijk.
Het zal jullie allemaal goed doen.
Geniet nog snel van zoveel mogenlijk dingen want je bent niet zomaar nog een keer heen en weer al zal je nu misschien eerder weer voor een reis gaan sparen.
Ik wens jullie een veilige vlucht terug.
Liefs Corry
-
06 Juni 2012 - 11:21
Elsemiek:
Ik heb eigenlijk geen woorden alleen een hele dikke kus voor allemaal en geniet er van!!!! -
06 Juni 2012 - 15:24
Martha:
Weer een fantastisch verhaal, idd Gemma je zou schrijfster moeten worden, krijg er helemaal een beeld bij. Dus ben nog meer benieuwd naar de foto's! :D Nog lekker genieten jullie! Dikke kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
