Dag 6 - Chill modus
Door: Gemma & Pieter
Blijf op de hoogte en volg Pieter en Gemma
01 Juni 2012 | Sri Lanka, Kalutara North
Vandaag hadden we een chill dagje ingepland. Omdat de afgelopen 2 dagen zo intensief waren hebben we besloten om vandaag ff lekker te relaxen.
Dat was maar goed ook want Pieter heeft de hele nacht bijna niet geslapen omdat hij vreselijke buikkrampen had Gelukkig hadden we nog antibacterie tabletten over van onze vakantie in Frankrijk vorig jaar en deze hielpen gelukkig goed en waren nog niet over datum.
Het ontbijt heeft Pieter even over geslagen zodat hij nog even kon slapen vanmorgen.
Ik ben met mijn ouders gaan ontbijten en wilde even wat gezonde dingen voor hem mee nemen zodat hij op de hotelkamer kon ontbijten.
De bediening was het hier niet mee eens, ze stonden erop om het zelf te brengen. Ik zei dat ik het zelf voor hem mee zou nemen. De ober zei dat hij het moest doen omdat hij anders problemen kreeg met z’n baas.
Na een vlug overleg met z’n collega werd ik verzocht het dan heel snel en stiekem mee te nemen.
Apart dat het hier zo werkt.
Na het ontbijt knapte Pieter gelukkig weer een beetje op. De oudjes waren ondertussen even bij de spa van het hotel gaan kijken en konden voor 5000 roepie (30 euro) beide een volledige massage nemen. Dit hebben ze natuurlijk ook gedaan. Gerben had namelijk erg last van z’n rug door de taxirit en het bed dat we in ’t hotel in Kandy hadden.
Ze kwamen heerlijk ontspannen terug!
Daarna hebben we heerlijk bij het zwembad gelegen. Pieter en Gerben zijn langs de kust een eindje zuidwaarts gelopen. Hier kun je langs de kustlijn nog af en toe zien wat voor schade de tsunami heeft aangericht. Gelukkig is het meeste blijven staan of inmiddels weer opgebouwd. Nog ff meegekeken met een paar lokale vissers hoe ze hun boot prepareren om de zee op te gaan (ze maken hier hun boten zelf van boomstammen enzo, leuk om te zien)
Na de lunch zijn de oudjes even het dorpje ingegaan en wij hebben geskyped met Martine en Julia. Tis koud in Nederland hoorden we:)
Om een uur of 16:30 liepen we over het strand richting Robert om onze planning te maken voor de aankomende dagen.
We hebben z’n zoon en dochter ontmoet, prachtige, beleefde kinderen. We hadden nog wat lolly’s en wat snoepjes meegenomen en uitgedeeld aan de kinderen en hun vriendjes. Gerben kon bij de vrouw van Robert een sarong laten maken. In de batik shop betaalde je 5000 roepies voor 1 sarong. Robert z’n vrouw kan er 3 maken voor hetzelfde geld. Ellen, die al lang blij was dat de oude sarong eindelijk bij het grofvuil lag, moest vreselijk lachen toen Gerben een blauw/witte bestelde “ Ben ik eindelijk van dat ding af, besteld hij weer dezelfde…:)”
(Vroeger liep Gerben altijd ’s ochtends in dat ding en als schoolvriendinnen of wie dan ook langs kwam, schaamden wij ons kapot. Je vader/man in een jurk, das toch niet tof!)
Omdat morgen de bank iets nieuws bedacht heeft voor pinnen buiten Europa of zo zijn wij met z’n tweeën nog even met Robert naar het dorpje gegaan om genoeg geld te pinnen en beltegoed te halen. De bank waarschuwde ons namelijk dat het nieuw systeem misschien nog kinderziektes zou hebben en dat we beter genoeg geld voor een paar dagen konden opnemen. We gingen in de tuktuk uiteraard.
Onderweg was het weer een chaos natuurlijk en we zagen bussen waar de mensen gewoon buiten de bus hingen, zo vol zat hij. Bizarre! Een jongen met king coconuts op z’n fiets (lees: meer coconuts dan fiets) verkoopt fietsend de kokosnoten en hakt er ook nog eens een gaatje in zodat je kunt drinken. Langs het spoor zijn ook helemaal geen afzettingen en mensen en dieren zitten of lopen gewoon op/langs het spoor.
De slagbomen bij de spoorwegovergang wordt door een man met een touw naar beneden en naar boven gehesen. Echt je gaat 20 jaar terug in de tijd.
Ook bouwwerkzaamheden gaan hier heel vreemd. Vanmorgen zagen we bij het hotel hiernaast dat de dakpannen vervangen werden. Er staan een stuk of 10 mannen van beneden tot aan het dak dakpannen over te geven. Ze zitten gewoon op blote voeten op het dak, geen bescherming of steigers. ’t Zijn net aapjes die aan het gebouw plakken.
Het hele resort wordt dag en nacht beveiligd door echte beveiligingsmedewerkers in pak die heen en weer marcheren. Je voelt je hier super veilig.
’s Ochtends komen ze aan je deur om de laundry op te halen. We hadden 2 plasticzakken vol. “No problem Miss” zei de jongen die het kwam ophalen. Net kreeg ik de rekening….het moest wel ff bijna 3000 roepie kosten (18 euro). Dat was dus ook één keer en nooit weer! Haha we hebben 2 flessen handwasmiddel mee, die waren maar 2 euro de stuk! Wel keurig opgevouwen en gestreken en met een gespecificeerde rekening terug gekregen.
Het weer is hier trouwens top! Omdat we aan het begin van het regenseizoen zitten is het redelijk vaak bewolkt. Maar dat is met zo’n 33 graden wel lekker. Vooral om dingen te bezoeken is dit het perfecte weer.
Vandaag hebben we de zon wel veel gezien.
En elke keer (afkloppen) treffen de buien ons als we net in de taxi zitten of aan het eten zijn. Dus de poncho’s en paraplus hebben we nog niet nodig gehad.
Morgen gaan Pieter en ik naar de school van de kinderen van Robert. Ik ben zeer benieuw hoe het onderwijs hier geregeld is. We hebben voor de klas van zijn dochter en voor de klas van zijn zoon kleurpotloden, schrijfschriften, tekenschriften en pennenbakjes gehaald.
De kinderen moeten hier namelijk zelf voor hun schoolmateriaal zorgen.
Na een flinke plensbui (wij waren net weer binnen voor een opfrisbeurt) gingen we naar het diner. Hier hebben we uitgebreid gesproken over wat we tot nu toe hebben meegemaakt.
De obers in het hotel weten precies hoe of wat omdat we volgens mij bijna de enigen zijn hier in het hotel. Ze vragen allemaal waarom we 2 dagen weg zijn geweest en of ik Original come from Sri Lanka.
Bye bye!
Dat was maar goed ook want Pieter heeft de hele nacht bijna niet geslapen omdat hij vreselijke buikkrampen had Gelukkig hadden we nog antibacterie tabletten over van onze vakantie in Frankrijk vorig jaar en deze hielpen gelukkig goed en waren nog niet over datum.
Het ontbijt heeft Pieter even over geslagen zodat hij nog even kon slapen vanmorgen.
Ik ben met mijn ouders gaan ontbijten en wilde even wat gezonde dingen voor hem mee nemen zodat hij op de hotelkamer kon ontbijten.
De bediening was het hier niet mee eens, ze stonden erop om het zelf te brengen. Ik zei dat ik het zelf voor hem mee zou nemen. De ober zei dat hij het moest doen omdat hij anders problemen kreeg met z’n baas.
Na een vlug overleg met z’n collega werd ik verzocht het dan heel snel en stiekem mee te nemen.
Apart dat het hier zo werkt.
Na het ontbijt knapte Pieter gelukkig weer een beetje op. De oudjes waren ondertussen even bij de spa van het hotel gaan kijken en konden voor 5000 roepie (30 euro) beide een volledige massage nemen. Dit hebben ze natuurlijk ook gedaan. Gerben had namelijk erg last van z’n rug door de taxirit en het bed dat we in ’t hotel in Kandy hadden.
Ze kwamen heerlijk ontspannen terug!
Daarna hebben we heerlijk bij het zwembad gelegen. Pieter en Gerben zijn langs de kust een eindje zuidwaarts gelopen. Hier kun je langs de kustlijn nog af en toe zien wat voor schade de tsunami heeft aangericht. Gelukkig is het meeste blijven staan of inmiddels weer opgebouwd. Nog ff meegekeken met een paar lokale vissers hoe ze hun boot prepareren om de zee op te gaan (ze maken hier hun boten zelf van boomstammen enzo, leuk om te zien)
Na de lunch zijn de oudjes even het dorpje ingegaan en wij hebben geskyped met Martine en Julia. Tis koud in Nederland hoorden we:)
Om een uur of 16:30 liepen we over het strand richting Robert om onze planning te maken voor de aankomende dagen.
We hebben z’n zoon en dochter ontmoet, prachtige, beleefde kinderen. We hadden nog wat lolly’s en wat snoepjes meegenomen en uitgedeeld aan de kinderen en hun vriendjes. Gerben kon bij de vrouw van Robert een sarong laten maken. In de batik shop betaalde je 5000 roepies voor 1 sarong. Robert z’n vrouw kan er 3 maken voor hetzelfde geld. Ellen, die al lang blij was dat de oude sarong eindelijk bij het grofvuil lag, moest vreselijk lachen toen Gerben een blauw/witte bestelde “ Ben ik eindelijk van dat ding af, besteld hij weer dezelfde…:)”
(Vroeger liep Gerben altijd ’s ochtends in dat ding en als schoolvriendinnen of wie dan ook langs kwam, schaamden wij ons kapot. Je vader/man in een jurk, das toch niet tof!)
Omdat morgen de bank iets nieuws bedacht heeft voor pinnen buiten Europa of zo zijn wij met z’n tweeën nog even met Robert naar het dorpje gegaan om genoeg geld te pinnen en beltegoed te halen. De bank waarschuwde ons namelijk dat het nieuw systeem misschien nog kinderziektes zou hebben en dat we beter genoeg geld voor een paar dagen konden opnemen. We gingen in de tuktuk uiteraard.
Onderweg was het weer een chaos natuurlijk en we zagen bussen waar de mensen gewoon buiten de bus hingen, zo vol zat hij. Bizarre! Een jongen met king coconuts op z’n fiets (lees: meer coconuts dan fiets) verkoopt fietsend de kokosnoten en hakt er ook nog eens een gaatje in zodat je kunt drinken. Langs het spoor zijn ook helemaal geen afzettingen en mensen en dieren zitten of lopen gewoon op/langs het spoor.
De slagbomen bij de spoorwegovergang wordt door een man met een touw naar beneden en naar boven gehesen. Echt je gaat 20 jaar terug in de tijd.
Ook bouwwerkzaamheden gaan hier heel vreemd. Vanmorgen zagen we bij het hotel hiernaast dat de dakpannen vervangen werden. Er staan een stuk of 10 mannen van beneden tot aan het dak dakpannen over te geven. Ze zitten gewoon op blote voeten op het dak, geen bescherming of steigers. ’t Zijn net aapjes die aan het gebouw plakken.
Het hele resort wordt dag en nacht beveiligd door echte beveiligingsmedewerkers in pak die heen en weer marcheren. Je voelt je hier super veilig.
’s Ochtends komen ze aan je deur om de laundry op te halen. We hadden 2 plasticzakken vol. “No problem Miss” zei de jongen die het kwam ophalen. Net kreeg ik de rekening….het moest wel ff bijna 3000 roepie kosten (18 euro). Dat was dus ook één keer en nooit weer! Haha we hebben 2 flessen handwasmiddel mee, die waren maar 2 euro de stuk! Wel keurig opgevouwen en gestreken en met een gespecificeerde rekening terug gekregen.
Het weer is hier trouwens top! Omdat we aan het begin van het regenseizoen zitten is het redelijk vaak bewolkt. Maar dat is met zo’n 33 graden wel lekker. Vooral om dingen te bezoeken is dit het perfecte weer.
Vandaag hebben we de zon wel veel gezien.
En elke keer (afkloppen) treffen de buien ons als we net in de taxi zitten of aan het eten zijn. Dus de poncho’s en paraplus hebben we nog niet nodig gehad.
Morgen gaan Pieter en ik naar de school van de kinderen van Robert. Ik ben zeer benieuw hoe het onderwijs hier geregeld is. We hebben voor de klas van zijn dochter en voor de klas van zijn zoon kleurpotloden, schrijfschriften, tekenschriften en pennenbakjes gehaald.
De kinderen moeten hier namelijk zelf voor hun schoolmateriaal zorgen.
Na een flinke plensbui (wij waren net weer binnen voor een opfrisbeurt) gingen we naar het diner. Hier hebben we uitgebreid gesproken over wat we tot nu toe hebben meegemaakt.
De obers in het hotel weten precies hoe of wat omdat we volgens mij bijna de enigen zijn hier in het hotel. Ze vragen allemaal waarom we 2 dagen weg zijn geweest en of ik Original come from Sri Lanka.
Bye bye!
-
01 Juni 2012 - 07:50
Wietske:
Vind ik leuk! -
01 Juni 2012 - 09:36
Anneloes:
Wat een verhalen!!! Hartstikke leuk om te lezen!!! Geniet er nog maar volop van voor je het weet ben je weer thuis!!!! Dikke kus!!! -
01 Juni 2012 - 09:44
Nynke:
Hey Gemmie,
Heb net de foto's bekeken en je verhalen gelezen, kippenvel...wat een prachtige reis! doe de groeten aan iedereen en ik wens jullie allen nog veel plezier toe.
dikke kus Nynke -
01 Juni 2012 - 10:32
Jacquelien:
Ik vind jullie verhalen zo leuk. Zo herkenbaar. Doe ze de groetjes van mij in het hotel misschien weten ze nog wel wie ik ben!! -
01 Juni 2012 - 14:19
Brakeltjes:
He famelie het is iedere keer weer een feestje om jullie verhaal te lezen.
De volgende keer verstopt ik mij in de koffer .Pieter jij snel weer opknappen en geniet samen nog van al het moois
Groetjes van ons -
01 Juni 2012 - 17:27
Je Mama: Maureen :
Wat een fantastische reis zeg!!Ik heb je reisverslag gevolgd.Ik herken ontzettend veel op de foto,s.Ik kan me voorstellen dat deze reis veel indruk op je maakt op dit moment.Probeer er al het goeds uit te halen en vooral te genieten van jou "Sri lanka".Het fotootje van het bord Dilan is vast een Dikke knipoog van boven.Prachtig!!
kusjes van mama Maureen -
02 Juni 2012 - 17:12
Ymke:
Wat heb ik ontzettend gelachen om het stukje waarin je beschrijft dat je vader vroeger 's ochtends in een sarong liep en hoe jij je schaamde. Ik zal maar niet beschrijven hoe mijn vader erbij loopt 's ochtends, maar ze hebben er kennelijk echt schijt aan wie er langs komt of voor het eerst (of het laatst!) mee aan het ontbijt zit...
De verhalen klinken super mooi, ik denk dat je eenmaal thuis nog wel een paar weken nodig hebt om alles te laten bezinken, maar dit neemt niemand je meer af! Geniet!!!
Liefs Ymke.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
